"İstikbal Göklerdedir"
Mevzuatlar ve Yönetmelikler
ULUSLARARASI SİVİL HAVACILIK KURULUŞLARI(ICAO) International Civil Aviation Ornanisation – Uluslar arası Sivil Havacılık Örgötü
(IATA) International Air Transport Assocition – Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği
(ECAC) European Civil Aviation Conference – Avrupa Sivil Havacılık Konferansı
(JAA) Joint Aviation Authorities – Müşterek Havacılık Otoriteleri
(EUROCONTROL) European Organisation for the Safety of Air Navigation – Avrupa Hava Seyrüsefer Güvenliği Örgütü
(ACI) Airports Council International – Uluslararası Havalimanları Konseyi
(EASA) European Aviation Safety Agency – Avrupa Hava Güvenliği Ajansı
(FAA) ABD Federal Aviation Administration - Federal Havacılık İdaresi
(AEA) Association of European Airlines – Avrupa Hava Yolları Birliği
ULUSLARARASI SİVİL HAVACILIK ÖRGÜTÜ – ICAO
•Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (International Civil Aviation Organization-ICAO) Chicago Konvansiyonu’na (7 Aralık 1944) imza atan 52 ülke tarafından, Birleşmiş Milletler kuruluş kararnamesinin 43. maddesine dayanarak 4 Nisan 1947 tarihinde kurulmuştur. Aynı yılın Ekim ayında ise, Birleşmiş Milletlerin yasal havacılık organı olarak kabul edilmiştir. Merkezi Kanada-Montreal’dedir ve Bangkok, Kahire, Dakar, Lima, Mexico City, Nairobi ve Paris’te 7 bölge ofisi bulunmaktadır.
Bu örgüte üye olabilmenin en önemli koşulu BM üyesi olmak ve BM’den onay almaktır. Günümüzde ICAO’nun üye sayısı 190’dur. ICAO tüm üye ülkelerin temsil edildiği bağımsız “asamble” ve bunun altındaki yönetici organ olan 36 üyelik “konsey” den oluşmaktadır.
Ülkelerin sivil havacılık örgütleri veya dışişleri bakanlıkları nezdinde temsil edildikleri ICAO’da konseyin altında 7 alt komisyon ve komite bulunmaktadır. Bunlar:
•Hava Seyrüsefer Komisyonu – Air Navigation Commission
•Hava Taşımacılığı Komitesi – Air Transport Committee
•Hukuk Komitesi – The Legal Committee
•Personel Komitesi – The Personnel Committee
•Finansman Komitesi – The Finance Committee
•Hava Seyrüsefer Hizmetleri Ortak Destek Komitesi – The Committee on Joint Support of Air Navigation Services
•Yasadışı İhlaller Komitesi – The Committee on Unlawful Interference
Bu örgütün amacı; uluslararası hava taĢımacılığının güvenli, düzenli, verimli çalıĢması ve geliĢimi için üye devletlerin iĢbirliği içinde çalıĢmalarını sağlamaktır. Bu nedenle ICAO tüm üye ülkelerde asgari olarak ortak standartları belirlemek, eĢgüdümü sağlamak ve tavsiyelerde bulunmak için çeĢitli kurallar koymakta ve bunları da “Annex” adını verdiği “Ek” dokümanlarda toplamaktadır.
Annexes 1 to 18
Annex 1 Personnel Licensing
Annex 2 Rules of the Air
Annex 3 Meteorological Service for International Air Navigation
Annex 4 Aeronautical Charts
Annex 5 Units of Measurement to be Used in Air and Ground Operations
Annex 6 Operation of Aircraft
Annex 7 Aircraft Nationality and Registration Marks
Annex 8 Airworthiness of Aircraft
Annex 9 Facilitation
Annex 10 Aeronautical Telecommunications
Annex 11 Air Traffic Services
Annex 12 Search and Rescue
Annex 13 Aircraft Accident and Incident Investigation
Annex 14 Aerodromes
Annex 15 Aeronautical Information Services
Annex 16 Environmental Protection
Annex 17 Security: Safeguarding International Civil Aviation Against Acts of Unlawful Interference
Annex 18 The Safe Transport of Dangerous Goods by Air
Örgütün görevi uluslararası hava seyrüseferi prensiplerini ve tekniğini geliştirmek ve uluslararası hava ulaştırmalarının kuruluşunu ve gelişimini kolaylaştırmaktır. Bu amaçla örgüt şu çalışmaları yapmaya çalışmaktadır:
•Bütün dünya uluslararası sivil havacılığın emniyetle gelişmesini sağlamak,
•Hava araçlarının yapılış ve işletiliş tekniğini barışçıl maksatlara göre teşvik etmek,
•Uluslararası sivil havacılık için havayolları, havaalanları ve hava seyrüsefer kolaylıkları kuruluşunu ve gelişimini teşvik etmek
•Dünya halkının, muhtaç oldukları emniyetli, yeterli ve ekonomik hava ulaşımını sağlamak,
•Makul olmayan bir rekabetin doğurabileceği ekonomik zararları önlemek,
•Sözleşen devletlerin haklarına tam olarak saygı göstermek ve her birine uluslararası havayolu işletmede eşit bir imkan temin etmek,
•Sözleşen devletler arasında hiçbir fark gözetmemek,
•Uluslararası hava seyrüseferinde uçuş emniyetini sağlamak,
•Uluslararası sivil havacılığı bütün konuları ile genel olarak ilerletmek.
Örgütün vizyonunu ulaşmak için 2005-2010 yılı periyodunda varmak istediği stratejik hedefleri şu şekildedir:
•Emniyet: Küresel sivil havacılık emniyetini artırmak.
•Güvenlik: Küresel sivil havacılık güvenliğini artırmak.
•Çevre Koruma: Küresel sivil havacılığın çevreye vermiş olduğu zararlı etkileri azaltmak.
•Verimlilik: Havacılık faaliyetlerinin verimliliğini artırmak:
•Devamlılık: Havacılık faaliyetlerinin devamını sağlamak.
•Kanun: Uluslararası sivil havacılığı düzenleyen kanunu güçlendirmek.
ULUSLARARASI HAVA TAŞIMACILIĞI BİRLİĞİ – IATA
•IATA (International Air Transport Association) tüm dünyadan tarifeli havayolu taşıyıcılarının temsil edildiği ticari bir kuruluştur.
•1945 yılında Havana, Küba’da 31 ülkeden 57 üyeyle kurulmuştur.
•Şimdi ise dünya genelinde 140 ülkeden 270’in üzerinde havayolu üyedir. Toplam tarifeli hava trafiğinin %98’ini kapsar.
•Merkezi Kanada’nın Montreal şehrinde olup “Clearing House” merkezi İsviçre’nin Cenevre kentindedir.
•Ayrıca Amman, Bangkok, Buenos Aires, Dakar, Londra, Nairobi, Rio de Janerio, Singapur ve Washington D.C.’de 9 bölge ofisi bulunmaktadır.
IATA’nın esas amacı hem yolcular hem de havayolu şirketleri için havayolu taşımacılığının mümkün olan en yüksek hızda, emniyette, güvenlikte, uygunlukta ve verimlilikte gerçekleşmesini sağlamaktır. Temel olarak tarife koordinasyonu (bilet fiyatları, oranlar, ücretler ve seyahat acente komisyon oranları) ile ilgilenmektedir. •Hem organizasyon olarak hem de faaliyetleri açısından IATA, ICAO ile işbirliği halindedir.
•IATA üyesi olabilmek için ICAO üyeliğine uygun şartlar taşımak ve tarifeli sefer yapan bir havayolu işletmesi olmak gerekmektedir.
•Uluslararası hava taşımacılığı yapan havayolu işletmeleri “Aktif Üyeler”, iç hat taşımacılığı yapan işletmeler ise, “Yardımcı Üyeler” dir.
Dünya halkı yararı için emniyetli, düzenli ve ekonomik hava taşımacılığını teşvik etmek, hava ticaretini geliştirmek ve bu konularla ilgili problemleri çözmek.
•Üye ülkeler arasında veya diğer pazar katılımcıları arasında oluşacak endüstri problemlerinin tartışılması ve danışma amaçlı bir forum oluşturmak.
•ICAO, diğer uluslararası organizasyonlar ve bölgesel havayolu birlikleri ile işbirliği yapmak.
•Hava taşımacılığında rekabeti ve serbest ticareti savunan hava taşıyıcılarını temsil etmek.
•Havacılık alanında standardizasyonu sağlamak,
–Fiyatlandırma, ödemeler, interline işlemler, biletler
–Yük taşıma kuralları, özellikler DGR taşıma kuralları
–Ekipmanların standardizasyonu,
–Haberleşme alanındaki standartlar, kodlamalar,
–Terminal tasarımında ve işletiminde standartlar,
–Yer hizmetleri alanındaki standartlar.
AVRUPA SiViL HAVACILIK KONFERANSI – ECAC
•Avrupa Sivil Havacılık Konferansı (European Civivl Aviation Conference-ECAC) Avrupa ülkeleri arasında teknik ve ticari işbirliğini sağlamak, üyeler arasında sivil havacılık politika ve uygulamalarını uyumlaştırmak ve Avrupa ülkeleri ile üçüncü ülkeler arasındaki uzlaşmayı ilerletmek üzere 1955 yılında kurulmuş ve 42 üye ülkeden oluşmaktadır.
•ECAC tarafından belirlenen standartlar ve sürdürülen faaliyetler ICAO standartlarına uygun olarak yürütülmektedir.
•Örgütün amaçları kısaca şöyle özetlenebilir:
–Hava taşımacılığında uçuş kuraları ve emniyetin geliştirilmesi,
–Uçak kazalarının önlenmesi ve kazalarda insan hayatının korunması imkanlarının geliştirilmesi,
–Hava taşımacılığına yönelik kanun dışı eylemlerin önlenmesi,
–Çevrenin korunmasına ilişkin düzenlemeler (uçak gürültüsü ve motor gazları),
–Avrupa hava sahasındaki trafik artışına karşı düzenlemeler,
–Uçuş güvenliği konusunda ortak çalışmaların düzenlenmesi.
HAVACILIK OTORİTELERİ BİRLİĞİ – JAA
•Havacılık Otoriteleri Birliği (Joint Aviation Authorities - JAA) 1979 yılında kurulmuş olup merkezi, Hoofddrop, Hollanda’dadır.
•JAA ECAC’ın bir organı olup üyelik ECAC üyelerine açıktır. Günümüzde toplam 42 üyesi bulunmaktadır.
•Üyesi olan ülkeler için bölgesel havacılık kurallarını standartlaştırıp, eşgüdümü sağlamak amacı ile kurulan JAA; uçuş emniyeti, uçuş faaliyeti, personel lisansları, uçuşa elverişlilik ve bakım gibi konulardan oluşan kurallarını ve uygulamalarını Ortak Havacılık Kuralları (Joint Aviation Requirements-JAR) adı verilen dokümanlarda toplamıştır.
JAA’in amaçları;
–Yüksek bir emniyet standardı ve JAA düzenlemelerinin FAA düzenlemeleriyle uyumunun sağlanması
–Havacılık emniyetinin en üst düzeyde sağlanması.
–Avrupa Havacılık Güvenliği Kurumu-EASA’nın oluşumuna katkıda bulunmak ve JAA’den EASA’ya geçişi sağlamak.
–Havacılık emniyetinin maliyet etkin bir şekilde gerçekleşmesini sağlayarak havacılık endüstrisinin verimliliğine katkıda bulunmak.
–Üye ülkeler arasında standartlar oluşturmak.
–Bölgesel organizasyonlarla ve ülkelerin sivil havacılığında önemli role sahip ulusal otoriteleri ile işbirliği yapmak.
AVRUPA HAVA TRAFiK KONTROL BiRLiĞi EUROCONTROL
2. Dünya Savaşı sonrası Batı Avrupa; NATO, Avrupa Parlamentosu ve Ortak Pazar gibi kuruluşlar vasıtasıyla bir Avrupa Birliği düşüncesini gerçekleştirmeye yönelmiş, artan ticari ve genel havacılığı yaygın ve emniyetli bir hale getirmek için hava seyrüsefer alanındaki birliği de sağlamak amacıyla Eurocontrol Teşkilatının alt yapısını oluşturmaya başlamıştır.
•13 Aralık 1960 tarihinde Almanya, Belçika, Fransa, Lüksemburg, Hollanda ve İngiltere’nin imzalarıyla Avrupa Hava Seyrüsefer Güvenliği Teşkilatı-EUROCONTROL kurulmuştur.
Eurocontrol’ün görevleri şu şekilde özetlenebilir:
•Avrupa Hava Trafik Kontrol Uyumlaştırma ve Entegrasyon Programını yürütmek, ayrıca ECAC (Avrupa Sivil Havacılık Konferansı) üyesi ülkeler adına stratejiler geliştirmek,
•Avrupa Hava Sahasının en iyi biçimde kullanılmasını sağlayarak, sıkışıklığı önlemek amacıyla Merkezi Akış İdaresi Birimi’ni (CFMU) işletmek,
•Avrupa Hava Trafik Sistemleri arasındaki koordinasyonu iyileştirmek için kısa ve orta vadeli planlar yapmak,
•Avrupa Hava Trafik Kontrol kapasitesinin arttırılması için araştırma geliştirme çalışmaları yapmak,
•Hava trafiğinin gelecekteki ihtiyaçlarını analiz ederek bu ihtiyaçları karşılayacak yeni teknikler geliştirmek,
•Verilebilecek en iyi hizmeti sunmak ve sürekli iyileştirmeyi amaçlamak,
•Hava trafik hizmetlerindeki personelin eğitilmesini sağlamak,
•Hava seyrüsefer alanında maliyet etkinliğini ve yeterliliğini geliştirecek tedbirleri araştırmak ve uygulamak,
•Hava seyrüseferi ile ilgili çalışmalar ve deneyler yapmak, üye ülkelerin yaptıkları çalışma sonuçlarını toplamak ve aktarmak,
•Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı ve sivil havacılıkla ilgili diğer uluslararası kuruluşların hava seyrüsefer alanındaki çalışmalarını incelemek,
•Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı’na sunulan bölgesel hava seyrüsefer planlarındaki tadilatları incelemek,
•Üye ülkeler ile sadece “Yol Ücretleri Çok Taraflı Anlaşma”sına tabii ülkelerin havayolu ücretlerini tespit ve tahsil etmek,
•Üye ülkeler için hizmetlerin sürdürülmesine yardımcı olmak amacıyla özel anlaşmalar yapmak,
•Talep üzerine üye ülkeler adına hava trafik hizmetlerini yerine getirmek
AIRPORTS COUNCIL INTERNATIONAL ACI
ACI, havaalanı işleticileri tarafından 2 Ekim 1991 tarihinde oluşturulmuş uluslararası bir organizasyondur.
•175 ülkede 625 uluslararası havaalanı ve yaklaşık 1500 havaalanını işleten havaalanı otoritelerinin üyeliğinden oluşmaktadır.
•ACI’nin amacı kendi üye havaalanları arasında ve havacılık sektöründeki diğer partnerler arasındaki işbirliğini geliştirmektir. Bu doğrultuda, emniyetli, verimli ve çevreye uyumlu bir hava taşımacılığı sisteminin oluşmasına katkıda bulunmayı amaçlar.
ACI’nin amaçları şunlardır:
•Üye havaalanlarını destekleyen yasaları, düzenlemeleri ve uluslararası anlaşmaları teşvik etmek.
•Üye havaalanları arasında artan işbirliği, karşılıklı yardım, bilgi paylaşımına katkıda bulunmak.
•Üye havaalanlarına zamanında bilgi sağlamak ve ulusal ve uluslararası gelişmeleri analiz etmek.
•Havaalanlarının sosyal ve ekonomik öneminin anlaşılmasında toplum farkındalığını oluşturacak programları teşvik etmek.
•Üyelerin ihtiyaçlarını karşılayan ve üyelik ilişkilerinin gelişimine yarayacak hizmetler ve programlar oluşturmak.
FEDERAL HAVACILIK İDARESİ – FAA
•Federal Havacılık Dairesi (Federal Aviation Administration), 1958 yılında çıkartılan Federal Sivil Havacılık Kanunu ile kurulmuştur.
•Amerika Birleşik Devletleri’nde havacılığın gelişimi ve kurallarından sorumlu bir federal devlet dairesidir.
•FAA, uluslararası sivil havacılık şirketlerine ve otoritelerine pek çok faydası olan güçlü ve etkili bir örgüt olduğu için uluslararası bir örgüt olmamasına rağmen uluslararası kuruluşlar arasında ele alınmaktadır.
•Teknik ve eğitim tesisleri yabancı hükümetlere ve havacılık otoritelerine hizmet vermektedir.
•Sivil havacılık güvenliği ile ilgili konularda ICAO üyesi ülkelerle ortak çalışmalar yapmakta ve incelemelerde bulunmaktadır.
•ABD sivil havacılık faaliyetlerinin büyüklüğü nedeniyle, FAA’in kural ve düzenlemeleri diğer ülkelerdeki havaalanları ve havayolu şirketlerini de etkilemektedir.
•FAA; pilotları, uçakları, havaalanlarını ve hava sahalarını düzenlemekte ve lisanslandırmaktadır. Aynı zamanda hava trafik sistemini yönetir ve havayolu şirketlerini, uçuş okullarını, uçuş öğretmenlerini, bakım teknisyenleri ile bakım merkezlerini de yetkilendirir, kontrol eder ve denetler.
AVRUPA HAVACILIK GÜVENLİĞİ KURUMU – EASA
•Sivil havacılıkta emniyet ve çevresel koruma ile ilgili standartlar oluşturmayı amaçlayan EASA (The European Aviation Safety Agency) Avrupa Birliği’nin bağımsız bir kurumu olarak 2003 yılında faaliyetlerine başlamıştır.
•Kurum, üyeler arasında standartların uygulanıp uygulanmadığını izler, gerekli teknik desteği, eğitim ve araştırmayı sağlar.
EASA’nın temel görevleri şunlardır:
•Güvenlik konusunda kurallar koymak, AB üye ülkelere ve Avrupa Komisyonu’na teknik destek sağlamak,
•Avrupa havacılık güvenliği kuralları uygulamalarının standart biçimde olmasını sağlamak amacıyla denetim, eğitim ve standardizasyon programları geliştirmek,
•Uçak, motor ve diğer yapısal parçaların güvenlik açısından ve çevresel standartlara uygunluğunu belgeleyen sertifikalar vermek,
•Dünya çapındaki diğer üreticileri ve bakım faaliyetlerinde bulunanları incelemeye almak ve uygun bulunursa faaliyetlerini onaylamak,
•Havacılık güvenliğini geliştirmek için gerekli bilgileri toplamak, analiz etmek.
AVRUPA HAVA YOLLARI BİRLİĞİ - AEA
Avrupa Havayolları Birliği (AEA, kurumun İngilizce ismi olan Association of European Airlines'ın kısaltması), 31 Avrupalı havayolları şirketinden oluşan bir birliktir. Birliğin amaçları üye havayolları şirketlerini, gerek Avrupa Birliği içinde gerekse diğer kuruluşlara karşı temsil etmektir.
Birliğin başlangıcı 1952'ye dayanıp Air France, KLM, Sabena Airlines ve Swissair şirketlerinin öncülüğü ile kurulmuştur.
2005 senesinde birliğe üye şirketleri toplam 346.475.239 yolcu taşımıştır.
ÜYELER
Adria Airways
Aer Lingus
Air France
Air One
Air Malta
Alitalia
Austrian
BMI
British Airways
Brussels Airlines
Cargolux
Croatia Airlines
Czech Airlines
Cyprus Airways
Finnair
Iberia Airlines
Icelandair
Jat Airways
KLM
LOT Polish Airlines
Deutsche Lufthansa
Luxair
Malév Hungarian Airlines
Olympic Airlines
Scandinavian Airlines System
Spanair
Swiss
TAP Portugal
TAROM
Türk Hava Yolları
Virgin Atlantic Airways
ULUSLARARASI SİVİL HAVACILIK ANLAŞMALARI
Uçak teknolojisinin ve havayolu taşımacılığının kısa sürede hızlı gelişimi ülkelerin tek başlarına çözemeyecekleri bazı uluslararası sorunları da beraberinde getirmiştir.
Emniyetli ve güvenilir bir havayolu taşımacılığının sağlanması havaalanlarının, seyrüsefer sistemlerinin ve hava raporlama sistemlerinin kurulmasını gerektirmektedir.
Bu faaliyetlerin karmaşaya sebep olmadan sağlıklı bir şekilde gerçekleştirilmesi ise bu faaliyetlerle ilgili standartların oluşturulmasına bağlıdır.
Hava sahası, hava trafik kontrol faaliyetleri, personelin lisanslandırılması, havaalanları ve uçakların dizaynı ve ekonomik, emniyetli bir uluslar arası hava taşımacılığı için gerekli diğer konularla ilgili oluşturulacak tüm standartlar veya kurallar ulusal bir girişimden çok uluslararası bir girişimle meydana gelebilir.
Uçakların gelişmesi ile birlikte 20. yüzyılın ilk yıllarında her ülkenin kendi hava sahasının bağımsızlığı ile ilgili tartışmalar gündeme gelmiştir.
Hava sahası ile ilgili bu sorunlar üzerine ülkeler toplanma kararı almış ve daha sonra hava taşımacılığı ile ilgili başka konuların da görüşüleceği hava taşımacılığını düzenleyen birçok anlaşma imzalanmıştır.
Uluslararası havacılık anlaşmaları Hava Hukukunun en zengin ve engin kaynağını teşkil etmektedir.
Bunların bir kısmı toplu konferansların çalışma ürünüdür. Bir kısmı da iki devlet arasındaki hususi anlaşmalardır.
PARİS KONVANSİYONU – 1919
Paris havacılık anlaşması fikri 1910 yılında toplanan ve 19 Avrupa ülkesi temsilcisinin katıldığı I. Dünya Savaşı’na son veren Paris Barış Konferansında doğmuş ve kısa zamanda gerçekleşmiştir.
6 Mart 1919 yılında 14 ülkenin (Belçika, Brezilya, İngiltere, Küba, Fransa, Yunanistan, İtalya, Japonya, Portekiz, Romanya, Sırbistan Krallığı, Hırvatistan, Slovenya ve ABD) temsilcisi Paris’te toplanmış ve hava taşımacılığı tarihindeki en eski uluslararası anlaşma olan Paris Konvansiyonu’nu imzalamış ve ekleri ile birlikte kabul edilmiştir.
Komisyon
teknik sorunlar,
yasal sorunlar
askeri durumlar
hakkında olmak üzere 3 alt görev oluşturmuştur.1.Her devlet kendi ülkesi üstündeki hava sahasında egemenlik haklarına sahiptir.
2.Anlaşma ile belirli şartlara sadık kalınmak şartı ile anlaşmaya imza atan devletlerden her biri, barışta başka imza sahibi devletlerin uçaklarına zarar vermeden kendi ülkesi üstünden geçmek hakkını tanır ve tanınan bu hakta milletlere eşit muamele etmek esastır.
3.Anlaşmaya imza atan devletlerden her biri, askeri sebeplerle veya kamu güvenliği sebebiyle başka devletlerin uçaklarının ülkesinin bazı bölgeleri üzerinde uçmasını yasaklayabilir.
4.Bir devlet ülkesi üzerinde uçmak hakkını yalnızca imza sahibi tescilli uçağa tanıyan eski maddeye ek olarak özel bir anlaşma ile aynı hak imza sahibi olmayan bir devlet uçağına da tanınmıştır.
Uçağın havalanabilmesi için tescil, yolculuğa elverişlilik ve pilotların mesleki ehliyetleri tamam olmalıdır.
Anlaşma askeri uçakların uçuşuna sınırlandırmalar getirmiş, silah, patlayıcı madde ve fotoğraf malzemelerinin uçakla taşınmasını yasaklamıştır.
Paris Konvansiyonu ile uluslararası havacılığın yasal sorunları üzerine devamlı bir çalışma yapmak üzere bir komisyon oluşturulmuştur. Bu komisyon “Uluslar Arası Hava Seyrüseferi Daimi Komisyonu (Commission Internationale de Navigation Aerienne – C.I.N.A.)” olarak bilinmektedir.
MADRİD KONVANSİYONU – 1926
İspanya, Portekiz ve 19 Latin Amerika ülkesinin 1926 tarihinde imzaladıkları Madrid Konvansiyonu Paris Konferansı kararlarını sadece tekrarlamıştır. Madrid Konvansiyonu, Paris Konvansiyonundaki eşitliğe aykırı hükümlere tepki olarak oluşturulmuştur. Bu konvansiyon asla uluslararası bir özellik taşımamış ve Chicago Konvansiyonu’nda da tamamen yok sayılmıştır.
HAVANA KONVANSİYONU -1928
1923 yılında Santiago, Şili’de uluslar arası ticari hava hizmetlerinin operasyonu ile ilgili kuralların oluşturulması için Pan American Konferansı yapıldı.
Bu konferanstaki amaç batı yarımküre ülkeleri ihtiyaçları için yasal bir doküman oluşturmaktı.
6. Uluslararası Amerika Devletleri Konferansı 1928 yılında Havana’da toplandı ve bu konferansta Ticari Havacılık Konvansiyonu olarak da bilinen Havana Konvansiyonu gerçekleştirildi.
Havana Konvansiyonu sadece özel uçaklar için uygulanabilir, devlet uçakları için geçerli değildir.
Pilotlar uçuş operasyonu gerçekleştirdikleri ülkelerin kurallarını da bilmek zorundadırlar.
Paris ve Havana Konvansiyonları birbirinden farklı kurallar getirdiklerinden uygulamada biraz karışıklığa neden olmaktadır.
VARŞOVA KONVANSİYONU - 1929
Varşova Konvansiyonu hava taşıyıcısının uluslar arası hava taşımacılığında meydana gelebilecek kazalara ilişkin sorumluluğunu düzenler.
Konvansiyona göre, hava taşıyıcısı yolcuların taşınması sırasında meydana gelebilecek ölüm ya da yaralanmalardan, yolcu bagajlarının ve eşyaların taşınmasında meydana gelebilecek zarar ya da kayıplardan, uçuş operasyonunun gecikmesi sonucu oluşacak zararlardan sorumludur.
Ayrıca konvansiyon yolcu biletleri, kargo konşimentoları ve diğer hava taşımacılığı belgelerine ilişkin standartlar getirmektedir.
Taşıyıcının uluslararası uçuşlarda yolcuya olan sorumluluğunun limiti 8300 USD.
Hague Protokolü
Limit 16.600 USD
Ölümden doğan sorumluluk taşıyıcının acentelerine kadar genişletildi.
Guatemala City
Taşıyıcının sorumluluğu her yolcu için maksimum 100.000 USD.
Varşova Konvansiyonu, uluslar arası ticari hava taşımacılığında başvurulacak en önemli hukuki kaynaklardan biri haline geldi.
ROMA KONVANSİYONU - 1933
Yabancı bir uçağın yerdeki insanlara ve nesnelere, başka bir ifadeyle, üçüncü kişilere verdiği zararlara ilişkin uygulanacak kuralları düzenleyen Roma Konvansiyonu 29 Mayıs 1933 tarihinde Roma’da imzalanmıştır.
CHICAGO KONVANSİYONU – 1944
II. Dünya Savaşı hava taşımacılığında uçak sanayinin gelişimine büyük bir katkı sağlamıştır. Ancak savaş sona erdiğinde hava taşımacılığında politik, yasal, ekonomik ve teknik konulardaki problemler halen devam etmekteydi.
Paris konvansiyonuyla getirilen egemenlik hakları uluslararası bir ticari taşımacılığın yapılmasını engelliyordu.
7 Aralık 1944 tarihinde 52 ülkenin katılımıyla ABD’nin Chicago şehrinde Chicago Konvansiyonu toplanmış ve “Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşması” imzalanmıştır.
Konferansa katılan ülkelerden aşağıdaki konuların uluslararası standartlar haline getirilmesinde bir olmaları istendi:
İletişim ve seyrüsefer sistemleri
Havaalanı karakteristikleri
Hava trafik kontrol kuralları
Personel lisanslandırılması
Uçakların uçuşa elverişliliği
Uçakların tescili
Meteoroloji bilgisinin toplanması ve dağıtımı
Uçak ve pilot kayıt defterleri
Havacılık haritaları ve kartları
Gümrük işlemleri
Uçak kaza soruşturmaları
ICAO – International Civil Aviation Organization,
Uluslararası Sivil Havacılık ÖrgütüChicago konferansının getirdiği diğer önemli bir gelişme ise “Uluslararası Havayolu Taşımacılığı Anlaşması – The International Air Transport Agreement” ya da başka bir ismiyle “Beş Hava Trafik Hakkı Anlaşması – Five Freedoms Agreement”nın yapılmasıdır.
Günümüzde toplam 8 ayrı trafik hakkı bulunmasına rağmen Chicago Konvansiyonunda sadece ilk iki trafik hakkı çok taraflı olarak kabul edilmiştir.
ÜLKEMİZDEKİ SİVİL HAVACILIK ORGANİZASYONU YÖNETMELİKLERİ
Ülkemizde Başbakanlık Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme bakanlığına bağlı olan Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü(SHGM) havacılık oraganizasyonudur. Türkiye Cumhuriyeti hava sahası içerisinde uçan bütün araçlardan sorumlu olan SHGM bir takım kurallara sahiptir. SHGM kuralları ve yönetmeliklerine http://mevzuat.shgm.gov.tr/ adresinden ulaşılabilir.